Loustas Fine Art Estate https://www.loustas.com Official Website Fri, 26 Feb 2021 14:38:44 +0000 en-US hourly 1 https://wordpress.org/?v=6.4.4 https://www.loustas.com/wp-content/uploads/2023/11/cropped-Favicon-Loustas-32x32.png Loustas Fine Art Estate https://www.loustas.com 32 32 Όλα https://www.loustas.com/%cf%8c%ce%bb%ce%b1 https://www.loustas.com/%cf%8c%ce%bb%ce%b1#respond Fri, 26 Feb 2021 14:35:36 +0000 https://www.loustas.com/?p=8172
Στεκόταν όρθιος δήθεν βλοσυρός και τεντωμένος
πάνω απ’τις σκάλες του Γυμνασίου με τα χέρια πίσω
έτσι ψυχρά κι επιδεικτικά για όσους γελάσει
έτοιμος να σκοτώσει άνθρωπο παρ’ ελπίδα
και παρίστανε τον μπαμπούλα ή τον παντογνώστη
-παρ’ ότι αστοιχείωτος ο καημένος-
με μια σοβαρότητα εμφανώς θεατρική
σαν των καθολικών τ’ αγάλματα ή σαν
μούμια από κερί νομίζοντας ότι «ξεφόρτωνε»
μυαλό «στους αδαείς» ο Χαρτοπαίκτης και
κάπου-κάπου ωρύετο έτσι γενικώς τόσον ήτο βλαξ
επισκοπών ποιος ξεύρει τί εφόσον οι μαθητές
«ταξίδευαν αλλού» και ανυποψίαστος διέκοπτε το πικρόν χαρίεν του ενός εκάστου ανηλίκου
διαρκώς παρεμβαίνων δια της βίας μαινόμενος
έτσι εκ των ουκ άνευ ο παλιάνθρωπος
και για ψύλλου πήδημα. Ρε;
Ύστερα πέθανε ατιμώρητος πλήρης αποδοχών
για το αίμα των παιδιών που υγρό ακόμα
στο χώμα της αυλής κραυγάζει: ΕΚΔΙΚΗΣΗ.
©️Αστέριος Λούστας & Ταρσή-Μιμή Λούστα
Κώστας Λούστας (1933-2014), «Από την γέφυρα των σχολείων», Φλώρινα 1997, λάδι σε πάνελ, 86×70εκ.
]]> https://www.loustas.com/%cf%8c%ce%bb%ce%b1/feed 0 Φλώρινα https://www.loustas.com/%cf%86%ce%bb%cf%8e%cf%81%ce%b9%ce%bd%ce%b1 https://www.loustas.com/%cf%86%ce%bb%cf%8e%cf%81%ce%b9%ce%bd%ce%b1#respond Thu, 25 Feb 2021 20:49:32 +0000 https://www.loustas.com/?p=8149
Στεκόταν όρθιος δήθεν βλοσυρός και τεντωμένος
πάνω απ’τις σκάλες του Γυμνασίου με τα χέρια πίσω
έτσι ψυχρά κι επιδεικτικά για όσους γελάσει
έτοιμος να σκοτώσει άνθρωπο παρ’ ελπίδα
και παρίστανε τον μπαμπούλα ή τον παντογνώστη
-παρ’ ότι αστοιχείωτος ο καημένος-
με μια σοβαρότητα εμφανώς θεατρική
σαν των καθολικών τ’ αγάλματα ή σαν
μούμια από κερί νομίζοντας ότι «ξεφόρτωνε»
μυαλό «στους αδαείς» ο Χαρτοπαίκτης και
κάπου-κάπου ωρύετο έτσι γενικώς τόσον ήτο βλαξ
επισκοπών ποιος ξεύρει τί εφόσον οι μαθητές
«ταξίδευαν αλλού» και ανυποψίαστος διέκοπτε το πικρόν χαρίεν του ενός εκάστου ανηλίκου
διαρκώς παρεμβαίνων δια της βίας μαινόμενος
έτσι εκ των ουκ άνευ ο παλιάνθρωπος
και για ψύλλου πήδημα. Ρε;
Ύστερα πέθανε ατιμώρητος πλήρης αποδοχών
για το αίμα των παιδιών που υγρό ακόμα
στο χώμα της αυλής κραυγάζει: ΕΚΔΙΚΗΣΗ.
©️Αστέριος Λούστας & Ταρσή-Μιμή Λούστα
Κώστας Λούστας (1933-2014), «Από την γέφυρα των σχολείων», Φλώρινα 1997, λάδι σε πάνελ, 86×70εκ.
]]> https://www.loustas.com/%cf%86%ce%bb%cf%8e%cf%81%ce%b9%ce%bd%ce%b1/feed 0 Μεράκι το είχα https://www.loustas.com/%ce%bc%ce%b5%cf%81%ce%ac%ce%ba%ce%b9-%cf%84%ce%bf-%ce%b5%ce%af%cf%87%ce%b1 https://www.loustas.com/%ce%bc%ce%b5%cf%81%ce%ac%ce%ba%ce%b9-%cf%84%ce%bf-%ce%b5%ce%af%cf%87%ce%b1#respond Thu, 25 Feb 2021 20:27:31 +0000 https://www.loustas.com/?p=8142
Μεράκι το είχα… τον έβλεπα, τον ξανάβλεπα!… αλλά δεν τολμούσα… Λέω για την πλευρά απ’το φούρνο του Τόρκο, που έβλεπε στην πλατεία!… τότε – δεκαετία του ‘50 – έστηνε το «Αγγέλικα» μεγαλοαφίσες για τα έργα που άλλαζε δύο φορές την εβδομάδα, και η πλευρά αυτή ήταν πάντοτε κατειλημμένη από χρώματα και σχήματα που μου έκαναν μεγάλη εντύπωση!… κι επιθυμία μου κρυφή ήταν να μπορέσω μια μέρα να τα ζωγραφίσω…
… Τώρα είναι 1952… «Έκτακτα μέτρα», κόσμος κατηφής… φτωχός και προβληματισμένος… (στο ποτάμι… και για όσους με βλέπανε να ζωγραφίζω ήμουν ο… «ανεπίκαιρος»…ο «παράφρων»… ο «ταξιδεμένος»… το «όνειδος» της οικογενείας… και ο για «λύπηση» και «κρίμα… νέο παιδί»… τ’άκουγα δίπλα μου να το λεν… με ατάραχη ευκολία… χωρίς ντροπή από κανέναν…)
… Να στήσεις καβαλέτο στη μέση της Πλατείας στη Λυγκηστίδα του ‘50… θα ήσουν τρελός ή ήρωας… (και ‘γω ήμουν και τα δύο!…) Στο κάτω-κάτω … «ποιον» θα ενοχλούσα… έτσι δεν είναι; Αμ δεν είναι…
Το έστησα το καβαλέτο… γρήγορα-γρήγορα… κι έπεσαν οι πρώτες πινελιές… σαν κάποιος να με κυνηγούσε… (ο εχθρός ο αόρατος…) που σε λίγο θα εφορμούσε… να μου τα κάνει όλα γης μαδιάμ… κι δεν έπεσα έξω…
… Πέρασε λίγη ώρα… κόσμος τριγύρω…(περίεργος και απορημένος μαζί)… και ‘κει που στα μισά του γεγονότος… νάσου ο εξ απαλών ονύχων «Φύλαξ Άγγελος» των ιερών και των οσίων της ημετέρας πατρίδος!… ένας χωροφύλακας… που εστάθη εμπρός μου έξαλλος και απειλητικός… και ανασαίνων ταχύτατα… μου είπε κόκκινος απ’το θυμό: «Εδώ βρήκες ρε…Καραγκιόζη να κάνεις τα χαζά σου; Μάσ’τα γρήγορα… και άντε στο διάολο παλιόπαιδο… δεν βλέπεις ότι… ενοχλείς τον κόσμο… να περπατήσει; Χάθηκαν τα βουνά… και οι κάμποι… έλα γρήγορα… μη σε πάρει και σε σηκώσει… ανισόρροπε…»
Και προτού αρχίσω «να τα μαζεύω» για να πάω… στους κάμπους και στα λαγκάδια όπου ήτο και η «φυσική» μου θέση… δίνει μια κλωτσιά στο κασάκι με τα χρώματα… χτυπάει το κασάκι στο καβαλέτο… και πέφτει το έργο… με την πρόσοψη… κόβοντας όλη μου την ανάσα… (Κρίμα… και τα πήγαινα τόσο καλά…)
«Τί κάνεις κύριε;» του είπα με τρόμο και δάκρυα στα μάτια… «Τέτοια εντολή έχω» ομολόγησε… «Μπα, από ποιον;»
Πολύ απλό! Απέναντι ακριβώς… καθόταν όρθιος – μαζί με τον Γυμνασιάρχη – ο Διοικητής του τμήματος… χασκογελώντας με τα χέρια πίσω απ’την κοιλιά… Καημένε Κωστάκη…
Όχι, δεν μου έκανε καμίαν εντύπωση…Τέτοιες «κτηνωδίες» τις τρώγαμε στη μάπα μέρα-νύχτα…απ’τα χρόνια του πολέμου κι εντεύθεν… «εμείς οι ελάχιστοι» της Λυγκηστίδος!…
… Πνίξαν… ή σκότωσαν στην κυριολεξία έναν κόσμο ιδανικό… (τον προ του πολέμου κόσμο…), κι απέμεινα «εις εκ των ολίγων» να κλαίω τη συμφορά αυτή… παίζοντας στα μετέπειτα χρόνια τον ρόλο του εκχιονιστήρα… μονάχα εγώ… ενώ οι άλλοι ομότεχνοι εκρύβοντο στα σπίτια τους… μη τους δει ο κόσμος να… ζωγραφίζουν στο ύπαιθρο… και βγάλουν το δικό μου … «κακό» όνομα… (που να σας βγει το μάτι ολονών…)
Όντως… είχαμε ιστορία στον πολιτισμό! Αρχής γενομένης αυτής των Γάλλων του ‘17 και μέχρι το τέλος του εμφυλίου…Έκτοτε… μαύρη μαυρίλα πλάκωσε… μαύρη σαν καλιακούδα…παρ’όλη την πρόοδο… στην τεχνολογία… και στα πάσης φύσεως «ερευνητικά» προγράμματα… (ιδίως σε μια Ευρώπη «ενωμένη» στη δυστυχία των λαών της…)
Είπες τίποτα; … Ε μα… για όνομα του Θεού…
10.12.2001
Απόσπασμα, «Ο τοίχος του Τόρκο», «Εκατό και πλέον δακτυλίδια για πρίγκηπες», Εκδόσεις Ιανός, Θες/νικη 2005, σελ.216-218.
ΚΩΣΤΑΣ ΛΟΥΣΤΑΣ (1933-2014), Φλώρινα, 1976, λάδι σε πάνελ, 80×60 εκ.
]]> https://www.loustas.com/%ce%bc%ce%b5%cf%81%ce%ac%ce%ba%ce%b9-%cf%84%ce%bf-%ce%b5%ce%af%cf%87%ce%b1/feed 0 Να προσέχεις https://www.loustas.com/801-portrait-collection https://www.loustas.com/801-portrait-collection#respond Sun, 15 Feb 2015 12:41:06 +0000 http://www.loustas.com/?p=2550
Να προσέχεις Ξένε μου, να προσέχεις εδώ υπήρξαν πύρινοι αμπελώνες σε μια Κυριακή και σε μια βροχή σε δυο Κυριακές και τρεις βροχές τέτοιαν ώρα έπαιρνε ο Κύριος τον ύπνο Του, τον απογευματινό πάνω από εκείνο το σύννεφο το σταχτί με το λίγο ροζ κι ο Νοέμβρης εδώ κάτω έτριβε τα χέρια του να ζεσταθούν να χαϊδέψει τον επόμενο Απρίλη ή τον Μάη και ο Μάης τον Απρίλιο ποιος θα βγει πρώτος στη σκηνή να πει το δικό του ποίημα εμπρός στα μάτια των παιδιών που μεγάλωσαν αλλά δεν ξέχασαν που ύστερα πέθαναν κάτω από αυτόν τον άσπιλο χιονιά ενώ τώρα ακούν απ’τον πάνω κόσμο μονάχα τους ανέμους που κλαίνε τρέχοντας στον ουρανό τον άδειο. Ξένε μου, να προσέχεις.
«Ένα τσουβάλι ποιήματα», αρ.75.
]]> https://www.loustas.com/801-portrait-collection/feed 0