Να προσέχεις

[et_pb_section bb_built=”1″ admin_label=”section”][et_pb_row admin_label=”row” background_position=”top_left” background_repeat=”repeat” background_size=”initial”][et_pb_column type=”4_4″][et_pb_text use_border_color=”off” background_position=”top_left” background_repeat=”repeat” background_size=”initial” _builder_version=”3.1.1″] Να προσέχεις Ξένε μου, να προσέχεις εδώ υπήρξαν πύρινοι αμπελώνες σε μια Κυριακή και σε μια βροχή σε δυο Κυριακές και τρεις βροχές τέτοιαν ώρα έπαιρνε ο Κύριος τον ύπνο Του, τον απογευματινό πάνω από εκείνο το σύννεφο το σταχτί με το λίγο ροζ κι ο Νοέμβρης εδώ κάτω έτριβε τα χέρια του να ζεσταθούν να χαϊδέψει τον επόμενο Απρίλη ή τον Μάη και ο Μάης τον Απρίλιο ποιος θα βγει πρώτος στη σκηνή να πει το δικό του ποίημα εμπρός στα μάτια των παιδιών που μεγάλωσαν αλλά δεν ξέχασαν που ύστερα πέθαναν κάτω από αυτόν τον άσπιλο χιονιά ενώ τώρα ακούν απ’τον πάνω κόσμο μονάχα τους ανέμους που κλαίνε τρέχοντας στον ουρανό τον άδειο. Ξένε μου, να προσέχεις. [/et_pb_text][/et_pb_column][/et_pb_row][/et_pb_section]